Bijen en andere insecten
De honingbij is de bekendste bijensoort en degene die het meest voorkomt. Maar er zijn in Nederland ook wilde bijensoorten. De hommel is er daar een van. In totaal zijn er 360 soorten bijen in Nederland. Daarvan staat 56 % op de rode lijst, dat wil zeggen dat ze bedreigd zijn in hun voortbestaan. Voor de bestuiving en dus het voortbestaan van wilde planten en voedselgewassen zijn zowel de honingbij als de wilde bijensoorten erg belangrijk. Er wordt vanwege hun kwetsbaarheid en hun belang voor de bestuiving van gewassen de laatste jaren steeds meer aan bescherming gedaan voor de honingbij en de wilde bij.
De honingbij
Honingbijen leven samen als volk. Er is één koningin die de eitjes legt, wel 1.200 tot 2.000 per dag. Er zijn enkele honderden darren, mannelijke bijen die de jonge koninginnen bevruchten. Een volk bestaat echter grotendeels uit werkbijen met ieder een eigen taak. Er zijn bijvoorbeeld poetsbijen die in de bijenkorf actief zijn met het schoonhouden van de cellen, het bouwen van raten, het verzorgen van de larven, etc. Dan zijn er haalbijen die in een straal van 3 km rondom de bijenkorf vliegen en nectar brengen. Voor een potje honing leggen deze bijen gezamenlijk wel 60.000 km af en bezoeken ze miljoenen bloemen. Tenslotte zijn er ook nog speurbijen. Deze zijn constant op zoek naar nieuwe bloeiende planten en nectar. Werkbijen leven ongeveer 6 weken.
Honing wordt gemaakt van nectar in de honingzak van de bij. Dit is een soort maagje waar enzymen de nectar omzetten naar honing. Als dit proces voltooid is, wordt de honing in de cellen van de raten gespoten. Overtollig vocht wordt aan de honing onttrokken, doordat de bijen wapperen met hun vleugels. Daarna wordt de honingraat afgedekt om de honing te kunnen bewaren tot de winter; dan pas wordt de voorraad weer aangeboord.
Bijensteken
Het zijn met name de honingbijen die kunnen steken. Dat doen ze alleen maar als ze zich bedreigd voelen of om hun kolonie te beschermen. Bij een bijensteek blijft de angel in de huid van het slachtoffer achter. De steek gaat daardoor ten koste van het leven van de bij. Een bijensteek geeft over het algemeen een felle pijn in het begin. Bij imkers blijft het daar vaak bij, doordat hun lichaam aan de steken gewend is. Maar bij de meeste mensen geeft een bijensteek allergische reacties, zoals zwellingen, rode plekken en jeuk.
