De komende jaren krijgt Twenterand meer geld dan was verwacht van het Rijk. Goed nieuws, zou je zeggen. Toch is dit geen aanleiding voor al te veel blijdschap, benadrukt wethouder Roel Koster. “Dit geeft ons alleen de mogelijkheid het dak te repareren nu het droog is”, legt hij uit. “Bezuinigingen die al gepland waren gaan dus gewoon door. Ook nu onze financiële situatie er de komende jaren rooskleuriger uitziet dan we eerst dachten.” De boodschap van het college is duidelijk en wethouder Koster geeft graag uitleg.

Een belangrijk deel van de inkomsten van gemeenten komt van het Rijk. Met dat geld doen gemeenten dingen voor de samenleving. Wat ze krijgen hangt af van wat de Rijksoverheid kan missen. Moet het Rijk bezuinigen? Dan krijgen gemeenten minder. En het werkt ook andersom. Omdat het Rijk meer te besteden heeft, krijgt ook Twenterand de komende jaren flink meer. Dat betekent niet dat Twenterand structureel ook meer kan uitgeven. Want een groot deel van de inkomsten is eenmalig. Het kan dus ook weer minder worden als het Rijk toch weer moet bezuinigen.

Onzeker

Het blijft dus onzeker of het Rijk het beloofde geld ook écht kan uitgeven. En daarom is het belangrijk zoveel mogelijk te sparen. Zo voorkomen we dat Twenterand in de financiële problemen komt als de bijdrage uit Den Haag tóch tegenvalt. Twenterand heeft daarom een apart spaarpotje ingesteld. Die zogeheten behoedzaamheidsreserve is bedoeld voor als we het in de toekomst financieel lastiger krijgen als Den Haag minder geld uitgeeft.

Hand op de knip

Deze kabinetsperiode ziet het er positief uit voor Twenterand en voor veel andere gemeenten. Maar het lijkt er nu op dat gemeenten in 2026, als dit kabinet uitgeregeerd is, weer fors minder geld krijgen. Dat betekent onmiddellijk een negatief saldo, omdat Twenterand dan weer meer uitgeeft dan er binnenkomt. “Door nu de hand zoveel mogelijk op de knip te houden en geplande bezuinigingen toch door te voeren, proberen we die tekorten in 2026 zoveel mogelijk binnen de perken te houden”, zegt wethouder Koster.

Thuis is het niet anders

“Thuis doen we dat natuurlijk precies zo”, weet wethouder Koster. “Je hebt inkomsten, zoals loon of een uitkering. Daaruit betaal je de vaste lasten, zoals de hypotheek, huur, maar ook gas, water en licht. Als er na het betalen van die vaste lasten iets overblijft, dan kun je sparen. Bijvoorbeeld om grote uitgaven te kunnen doen, maar ook om tegenvallers op te vangen. Want stel dat de wasmachine het ineens begeeft? En soms blijft er nog wat over voor leuke dingen. Bij de gemeente werkt het ook zo.”

Video met uitleg

In onderstaande video licht wethouder Koster de inhoud van dit persbericht toe. U kunt deze video hieronder bekijken.